Do Erosa

Z czymże porównam cię, ogniu miłości tajemnej?

Ty kwietną strzałą jesteś, ty nam słodkie cierpienie

Zawsze z sobą przynosisz; tyś pajęczyny siecią,

Której lwu rozerwać nie wolno.

Tyś Argusem i ślepcem, ogniem i chłodem jesteś,

Dobrotliwy tyranie, mądrości bezmyślnego,

Tyś zdrowie chorujących, zawierucha spokojnych,

Poszukiwacz barwnych kamieni!

Ciche jest wszystko w głębi, kiedy serce śpi w nas,

Eros, ten mądry łucznik, serce przeszyje strzałą.

Zabłyśnie niczym promień krwawej zorzy porannej

Nocny mrok odejdzie daleko.

Wszystko jaśnieje dla nas, wszystko blaskiem zalane,

Niczym dotknięta struna, serce nagle zadźwięczy.

Jak gdyby ktoś zapalił żagiew w królewskim spichrzu

Ciemność groty ogniem zabita.

Erosie żagwio święta ciemność nam rozproszyłeś!

Erosie łuczniku mądry śmierć i rozkosz nam zsyłasz!

Erosie chytry twórco świątynie nam budujesz

Poszukujesz barwnych kamieni.

Michaił Kuzmin [przeł.Zb. Dmitroca]

ilustracja: Josephine Wall "Eros and Psyche" znalezione w
http://big5.wallcoo.com/paint/The_Fantasy_World_of_Josephine_Wall/wallpapers/1024x768/mystical_fantasy_paintings_kb_Wall_Josephine-Eros_and_Psyche.html