Nie miałem w życiu - życia za wiele
Bez trosk co nie znały umiaru
Wierzyłem w miłość prawdziwą, na którą
Przyjaciół wcześniej nabrało się paru.
Z kart samotności stawiam tarota
A tarot to nie byle jaki
Mówi, że gorsze jest od tęsknoty
Kiedy tęsknić nie mamy już za kim.
Miłość jest jak cień człowieka
Uciekasz - to Cię goni
A kiedy ją gonisz, - ucieka
Jak cień, jak cień.
Będę miał w życiu - życia za wiele
Bez trosk, co nie znały umiaru
Bo już mi godzin ich nie wyliczą
Wskazówki - rozpędzonych zegarów.
Przeżyte chwile za naiwność ganią
Gdy nam się zdaje że kogoś znamy
Widzisz, niestety najbardziej nas ranią
Ci których najmocniej kochamy.
Krzysztof Cezary Buszman
ilustracja: PiiterSC „cień”
http://www.digart.pl/praca/1160026
Już Ci to pisałam: Umiesz dobierać wiersze, które bolą, grając górne C uczuć. Boję się ich czytać.
OdpowiedzUsuńPS. Ale Ty wiesz, że to komplement, prawda? Poezja winna być taka a nie inna:)
Poezja (dobra) wyraża zawsze te najgłębsze uczucia, często ukryte i nienazwane. Za to kocham poezję :***
OdpowiedzUsuń