Nie ukrywam, że Maria Pawlikowska-Jasnorzewska jest moim poetyckim idolem. Myślę, że nie muszę nikomu przybliżać Jej sylwetki. Na tym blogu podzielę się z Wami Jej wierszami, bo są piękne. Znajdziecie tutaj też wiersze innych poetów. Wszystkie, które lubię i mają dla mnie znaczenie.
Hue hue hue:) "Samotność - cóż po ludziach, czym śpiewak dla ludzi? Gdzie człowiek, co z mej pieśni całą myśl wysłucha, obejmie okiem wszystkie promienie jej ducha?..." - powiosłowała na wschód (ta samotność) - odpowiadam poecie nawiązując jednocześnie do obrazkowego surrealizmu:)
Hue hue hue:) "Samotność - cóż po ludziach, czym śpiewak dla ludzi? Gdzie człowiek, co z mej pieśni całą myśl wysłucha, obejmie okiem wszystkie promienie jej ducha?..." - powiosłowała na wschód (ta samotność) - odpowiadam poecie nawiązując jednocześnie do obrazkowego surrealizmu:)
OdpowiedzUsuńHue hue hue;) Pięknie odpowiedziałaś, słowami naszego WIESZCZA;P*** "Dziady" to też surrealizm, choć mówią nam, że romantyzm:D*
OdpowiedzUsuńA tak mi się jakoś surrealistycznie skojarzyło;P
OdpowiedzUsuń