Wróciły dziś do mnie nad ranem,jak z nieba,
zgubione jaskółki
na długą niepamięć skazane
nasze dawne
zabawne
pocałunki.
Te znad rzeczki,
te z łąki,
te z lasu,
te pośpieszne,
bo nie masz już czasu
te gorące, zdyszane,
i te senne nad ranem,
te liryczne i śliczne
i pornograficzne,
te kradzione od żony
i te kłamstwem słodzone,
tamte z klatki schodowej
i z windy,
te miętowe i te anyżkowe,
i te inne od innych,
a na końcu -
te troszkę mokre od łez,
po których nie ma już śladu,
a przecież
jest.
Agnieszka Osiecka
ilustracja: Jerzy Szczepanik "Pocałunek"
http://www.mojeprzedmiescie.pl/index.php?album=kram_jerzy_szczepanik
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz