"Kobieta z alabastru" Małgorzata Rams

Wyrzeźbiono z alabastru,
Pokazując moje piękno,
Kruchość i delikatność.
Ubrano-
W jedwab i aksamit,
Pozwolono podziwiać,
Nie dotykając.
Zabroniono kochać kobietę ,
O twarzy anioła,
Oczach jak szmaragdy.
Mogę tylko płakać,
Łzami z alabastru,
Nie zaznając miłości.
Czyim jestem dziełem?
Tak pięknym-
A zarazem tak nieudanym.


Małgorzata Rams



ilustracja ze strony:
http://www.veronese.com.pl/