"Na mojej małej wyspie" Jan Brzechwa

Widma dalekich lądów szaleją i majaczą,

Widma dalekich lądów trwają śród gwiazd wieczyście -

Na mojej małej wyspie sny moje małe płaczą,

I opadają na nią słotne, wilgotne liście.

Samotne oceany na błędnym niebios kresie,

Nizają pracowicie mistyczne swe pierścienie -

Na mojej małej wyspie, w moim umarłym lesie,

Stała się mgła i duszność, i północ, i milczenie.

W tę wiekuistość wierzę, i w gór przestrzenność wierzę,

Czuję, że krople Boga padają na ich zbocza -

Na mojej małej wyspie na wznak, jak chmura leżę,

I liczę mej agonii powolne zeszłorocza.

I wierzę, że w tryumfie nadciągną dni słoneczne,

Tętniące krwią bezsenną, upałem i kurzawą,

I znajdą na mej wyspie sny moje niedorzeczne,

Sny moje niepotrzebne, pachnące mchem i trawą.

Samotne oceany przeklną swą dal wszechwładną,

Przypływów nieśmiertelnych moc nieśmiertelnie chorą,

Widma dalekich lądów na piersi moje padną,

I zmartwychwstanę dla nich słotną, wilgotną zmorą.

Jan Brzechwa

ilustracja: Jacek Yerka "Bezludna Wyspa"
http://www.yerkaland.com/pl/galeriay2p.php