powoli idźmy po schodach,
wolno stąpajmy po korytarzu
do drzwi, do drzwi ostatecznych.
Bramę rok otwierajmy,
po schodach idźmy dwa lata,
a drzwi na swoje otwarcie
niech czekają całą wieczność.
Bo tam za tymi drzwiami,
całowana dwoma oknami,
stoi róża w wazonie.
Konstanty Ildefons Gałczyński
Lubię wierzyć, że każdy będzie miał takie Niebo, jakie sobie wyobraża. A więc Mistrz Ildefons ma je przepełnione zapachem róż:)
OdpowiedzUsuńNo właśnie-"takie Niebo, jakie sobie wyobraża."
OdpowiedzUsuńI to jest piękne :)
Ale to piękne :(
OdpowiedzUsuń